Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

7 (θανάσιμα;;;) αμαρτήματα....

Όταν τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα είναι η ιστορία της ζωής σου,για πόσο αλήθεια μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις σε θρύλους....;

1. Superbia aka Αλαζονεία,εγωϊσμός
Χμμ πόσο ''κακό'' μπορεί να είναι πραγματικά το να πιστεύεις στον εαυτό σου...;Ποτέ δεν θεώρησα αρνητικό πάνω μου την περηφάνια για το ''εγώ'' μου,ποτέ!Η πιο μακροχρόνια συμβίωση του καθένα μας είναι με τον εαυτό του κι αν δεν θαυμάζεις αυτόν που συμβιώνεις πόσο ευτυχισμένος είσαι άραγε..;

και συνεχίζουμεμε σειρά ''εγγύτητας''σε μενα αμαρτία number 2.!
2.Acedia aka Procrastination
Αυτό το συναίσθημα που νοιώθεις όταν έχεις τελειώσει όλες σου τις υποχρεώσεις κι απλά απολαμβάνεις το υπόλοιπο της ημέρας σου πρέπει να ναι υπέροχο!!Ε;
Κρίμα που δεν το 'χω βιώσει ποτέ ...!


3.Luxuria aka Lust
Λαγνεία.....μια αμαρτία που δεν θα βαρεθώ ποτέ!
Άλλωστε ο Jean Beaudrillard είπε "Η αποπλάνηση είναι πάντα πιο μοναδική κι ακόμα πιό συγκινητική καμιά φορά κι από το ίδιο το σεξ . Γι' αυτό αξίζει την υψηλότερη τιμή." Eγώ πώς μπορώ να τον αμφισβητήσω...;;





4.Gula aka Λαιμαργία...
Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν απολαμβάνουν το φαγητό,απλά δεν μπορώ.Έχουν σίγουρα τραυματικά παιδικά χρόνια δεν εξηγείται αλλιώς.Κάθε ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου είναι σημαδεμένη μ'ένα γλυκό.Απ΄τα τσουρέκια που έκανε η μαμά με τις γειτόνισσες,τον σιμιγδαλένιο καθιερωμένο χαλβά στα γενέθλια του παππού μου μέχρι τις δικές μου μεταμεσονύκτιες σοκολατένιες εμπνεύσεις..Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να με κατευνάσει τόσο αποτελεσματικά όσο η μυρωδιά απ'τα φρεσκοψημένα κουλουράκια κανέλας φτιαγμένα απ'τα χεράκια της μαμάς μου με τη συνταγή της προγιαγιάς φερμένη απ τις ''χαμένες πατρίδες'' Familyception... :)
5.6.7 Avaritia,Ira,Invidia aka Απληστία,Οργή,Ζήλια
Ευτυχώς για μένα δεν μου επιτρέπω τις 3 τελευταίες αμαρτίες πολύ συχνά..κυρίως επειδή ουσιαστικά αναιρούν την Αλαζονεία ..ένας αλαζόνας και εγωϊστής άνθρωπος δεν γίνεται να εξαρτάται από κάτι τόσο ευτελές όσο τα χρήματα και ΔΕΝ γίνεται να δώσει αξία σε οποιονδήποτε με τη ζήλια ή την οργή του.
Αρχικά αμφισβήτησα τον χαρακτηρισμό ''θανάσιμες''τελικά αμφισβητώ και την ''αμαρτία'' άλλωστε πόσο ελεύθερος μπορείς να είσαι όταν καταπιέζεις τον εαυτό σου γιατί φοβάσαι βλακωδέστατα μια τιμωρία εξ'ουρανού..;
You can blame Arrogance or Lucifer itself αλλά εγώ ποτέ μου δεν φοβήθηκα ν'αμαρτήσω..
xoxo
Aeleriana :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου