Όταν συνειδητοποιείς οτι οι στόχοι που είχες βάλει ένα χρόνο πριν δεν έχουν αλλάξει καθόλου..κι ίσως ακόμα έχεις παει πιο πίσω κι από εκεί που ήσουν..

ε να αυτό μ'έπιασε σήμερα
Λίγο το χιόνι που ποτέ δεν ήρθε..λίγο που βλέπεις τη ζωή να 'ναι μακριά σου και εσύ δεν την φτάνεις..
ή δεν θέλεις να την φτάσεις τελικά..(;)
πάντως δεν προσπαθείς-καθόλου-
Και μην γκρινιάζεις άλλο,εσύ ποτέ δεν γκρίνιαζες..
μόνο χαριτωμένα,για πλάκα μόνο ,για να δείξεις την παιδικότητα σου μόνο,να νοιώσεις μικρή,να νοιώσεις πως πάλι όλοι με κάθε σου γκρίνια θα τρέξουν να εκπληρώσουν τα καπρίτσια σου..
Δεν φταις εσύ γι'αυτό-έτσι λες τουλάχιστον-έτσι σε μάθανε,έτσι σε μεγάλωσαν..πριγκίπισσα
μια κακομαθημένη μικρή πριγκίπισσα
αλλά ανέβηκες στο θρόνο με πόνο,έφτιαξες μια ανεμόσκαλα φτιαγμένη από ράμματα και τιτάνιο κι όσο ανέβαινες τόσο πόναγες κι όσο πόναγες τόσο σε κακομαθαίνανε..-δικαιολογίες πάλι-λες δικαιολογίες,
δεν παραδέχεσαι το λάθος σου ούτε στον εαυτό σου ποτέ
Ποιό λάθος άλλωστε.;ποιό αλήθεια.;
Λάθος είναι κάτι όταν θα ευχόσουν να μη το 'χες κάνει
εσύ ο,τι έκανες πάντα το υποστήριζες ,πάντα.Δεν επέτρεψες στον εαυτό σου να κάνει λάθη,
του την απαγόρευσες αυτήν την πολυτέλεια
ένα μακρύ μεταξωτό όμορφο χρωματιστό μαντίλι -μ'αυτή τη σειρά τα επίθετα-
το πήρες το έδεσες μ'ένα κόμπο παράξενο γύρω απ'την Περηφάνια σου κ μετά το στέριωσες πάνω σ'ένα σύννεφο
να κρατάει ψηλά την Περηφάνια σου κι ας την πνίγει κι ας σε πνίγει
πάντα ψηλά η Περηφάνια,σου φτάνει αυτό και γι αυτή σου την Περηφάνια ποτέ σου δεν είπες συγγνώμη
μπορεί τα δύο του γάμμα να σου θύμιζαν άγκυρα και να φοβήθηκες μην την τραβήξουν κάτω,ίσως αυτό
δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρούν σημαντικό το ''συγγνώμη''-δεν καταλαβαίνεις,συγγνώμη-
υπερεκτιμημένο είναι,υπερεκτιμημένο και ανούσιο,όταν το λες είναι σα να σκύβεις λίγο το κεφάλι ,σα να λες πως έφταιξες
αλλά εσύ το κεφάλι σου το θες ψηλά ,μαζί με την Περηφάνια σου κι ας πνίγονται
Υπερεκτιμημένο και το κεφάλι σου μ'όλα του τα περιεχόμενα
άδειο έμεινε..άδειο μ'ίδιους στόχους..άδειο και ίδιο
πώς τ'άφησες να μοιάσει και γιατί;
πώς μπόρεσες να το κάνεις ίδιο μ'όλα..ήταν πάντοτε αλλιώτικο,διαφορετικό,γεννήθηκε τέτοιο
κι εσύ το χάλασες και χάλασες κι εσύ -αλήθεια το κατάλαβες;;-αν όχι άργησες..
Για τους στόχους μίλαγες,ξέφυγες,πάλι ξέφυγες όλο ξεφεύγεις απ'τους στόχους σου ή σου ξεφεύγουν αυτοί,γιατί τους αφήνεις αλήθεια;
Πάντα την τελευταία στιγμή τους πιάνεις με μια απόχη σαν αυτές που πιάνουν τις πεταλούδες
έτσι κ οι στόχοι σου σαν πεταλούδες..,ντελικάτοι, ό-μορφοι,εύθραυστοι,πετούν ψηλά
Αγκαλιές έχουν οι στόχοι σου,αγκαλιές πολλές κι ακόμα περισσότερες και μια αγκαλιά αλλιώτικη,πιο σφιχτή, απ'αυτές που φοβάσαι απ'αυτές που κάνουν το στομάχι σου να φοβάται
Και γέλια,όχι χαμόγελα,γέλια
ένα γέλιο Ανέμελο -έτσι με κεφαλαίο το άλφα του,κ μ'όλα του κεφαλαία-
ένα γέλιο Σίγουρο και
πολλά γέλια Ολόκληρα
Κι εσένα Ολόκληρη σ'έχουν οι στόχοι σου,εκεί είσαι Ολόκληρη,εκεί μόνο..
Είδες πως τελικά άλλαξαν οι στόχοι σου εν τέλει ;;κάμπιες ήταν απ'αυτές τις πολλές που γεμίζουν τα πάρκα την άνοιξη κι γίνηκαν πεταλούδες..
Έτσι κι εσυ ξεκίνα λοιπόν,γίνε πεταλούδα..
Μην φοβάσαι -φτάνει ο φόβος,χόρτασες-πεταλούδα τώρα
Πάρε μετάξι απ'το μαντίλι σου και φτιάξε το κουκούλι,να'ναι κι αυτό χρήσιμο κάπου,
όταν γίνεις πεταλούδα δεν θα το χρειάζεται άλλο το μαντίλι η Περηφάνια σου

θα πετάει μόνη της ψηλά
για ένα Όμικρον και ένα 8 χαλασμένο λοιπόν,γι'αυτά γίνε
γι'αυτό το γέλιο το Ανέμελο..
xoxo ♥ ♥ ♥
Αeleriana :)