Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Όταν συνειδητοποιείς οτι οι στόχοι που είχες βάλει ένα χρόνο πριν δεν έχουν αλλάξει καθόλου..κι ίσως ακόμα έχεις παει πιο πίσω κι από εκεί που ήσουν..

ε να αυτό μ'έπιασε σήμερα
Λίγο το χιόνι που ποτέ δεν ήρθε..λίγο που βλέπεις τη ζωή να 'ναι μακριά σου και εσύ δεν την φτάνεις..
ή δεν θέλεις να την φτάσεις τελικά..(;)
πάντως δεν προσπαθείς-καθόλου-
Και μην γκρινιάζεις άλλο,εσύ ποτέ δεν γκρίνιαζες..
μόνο χαριτωμένα,για πλάκα μόνο ,για να δείξεις την παιδικότητα σου μόνο,να νοιώσεις μικρή,να νοιώσεις πως πάλι όλοι με κάθε σου γκρίνια θα τρέξουν να εκπληρώσουν τα καπρίτσια σου..
Δεν φταις εσύ γι'αυτό-έτσι λες τουλάχιστον-έτσι σε μάθανε,έτσι σε μεγάλωσαν..πριγκίπισσα
μια κακομαθημένη μικρή πριγκίπισσα
αλλά ανέβηκες στο θρόνο με πόνο,έφτιαξες μια ανεμόσκαλα φτιαγμένη από ράμματα και τιτάνιο κι όσο ανέβαινες τόσο πόναγες κι όσο πόναγες τόσο σε κακομαθαίνανε..-δικαιολογίες πάλι-λες δικαιολογίες,
δεν παραδέχεσαι το λάθος σου ούτε στον εαυτό σου ποτέ
Ποιό λάθος άλλωστε.;ποιό αλήθεια.;
Λάθος είναι κάτι όταν θα ευχόσουν να μη το 'χες κάνει
εσύ ο,τι έκανες πάντα το υποστήριζες ,πάντα.Δεν επέτρεψες στον εαυτό σου να κάνει λάθη,
του την απαγόρευσες αυτήν την πολυτέλεια
ένα μακρύ μεταξωτό όμορφο χρωματιστό μαντίλι -μ'αυτή τη σειρά τα επίθετα-
το πήρες το έδεσες μ'ένα κόμπο παράξενο γύρω απ'την Περηφάνια σου κ μετά το στέριωσες πάνω σ'ένα σύννεφο
να κρατάει ψηλά την Περηφάνια σου κι ας την πνίγει κι ας σε πνίγει
πάντα ψηλά η Περηφάνια,σου φτάνει αυτό και γι αυτή σου την Περηφάνια ποτέ σου δεν είπες συγγνώμη
μπορεί τα δύο του γάμμα να σου θύμιζαν άγκυρα και να φοβήθηκες μην την τραβήξουν κάτω,ίσως αυτό
δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρούν σημαντικό το ''συγγνώμη''-δεν καταλαβαίνεις,συγγνώμη-
υπερεκτιμημένο είναι,υπερεκτιμημένο και ανούσιο,όταν το λες είναι σα να σκύβεις λίγο το κεφάλι ,σα να λες πως έφταιξες
αλλά εσύ το κεφάλι σου το θες ψηλά ,μαζί με την Περηφάνια σου κι ας πνίγονται
Υπερεκτιμημένο και το κεφάλι σου μ'όλα του τα περιεχόμενα
άδειο έμεινε..άδειο μ'ίδιους στόχους..άδειο και ίδιο
πώς τ'άφησες να μοιάσει και γιατί;
πώς μπόρεσες να το κάνεις ίδιο μ'όλα..ήταν πάντοτε αλλιώτικο,διαφορετικό,γεννήθηκε τέτοιο
κι εσύ το χάλασες και χάλασες κι εσύ -αλήθεια το κατάλαβες;;-αν όχι άργησες..
Για τους στόχους μίλαγες,ξέφυγες,πάλι ξέφυγες όλο ξεφεύγεις απ'τους στόχους σου ή σου ξεφεύγουν αυτοί,γιατί τους αφήνεις αλήθεια;
Πάντα την τελευταία στιγμή τους πιάνεις με μια απόχη σαν αυτές που πιάνουν τις πεταλούδες
έτσι κ οι στόχοι σου σαν πεταλούδες..,ντελικάτοι, ό-μορφοι,εύθραυστοι,πετούν ψηλά
Αγκαλιές έχουν οι στόχοι σου,αγκαλιές πολλές κι ακόμα περισσότερες και μια αγκαλιά αλλιώτικη,πιο σφιχτή, απ'αυτές που φοβάσαι απ'αυτές που κάνουν το στομάχι σου να φοβάται
Και γέλια,όχι χαμόγελα,γέλια
ένα γέλιο Ανέμελο -έτσι με κεφαλαίο το άλφα του,κ μ'όλα του κεφαλαία-
ένα γέλιο Σίγουρο και
πολλά γέλια Ολόκληρα
Κι εσένα Ολόκληρη σ'έχουν οι στόχοι σου,εκεί είσαι Ολόκληρη,εκεί μόνο..
Είδες πως τελικά άλλαξαν οι στόχοι σου εν τέλει ;;κάμπιες ήταν απ'αυτές τις πολλές που γεμίζουν τα πάρκα την άνοιξη κι γίνηκαν πεταλούδες..
Έτσι κι εσυ ξεκίνα λοιπόν,γίνε πεταλούδα..
Μην φοβάσαι -φτάνει ο φόβος,χόρτασες-πεταλούδα τώρα
Πάρε μετάξι απ'το μαντίλι σου και φτιάξε το κουκούλι,να'ναι κι αυτό χρήσιμο κάπου,
όταν γίνεις πεταλούδα δεν θα το χρειάζεται άλλο το μαντίλι η Περηφάνια σου
θα πετάει μόνη της ψηλά
για ένα Όμικρον και ένα 8 χαλασμένο λοιπόν,γι'αυτά γίνε
γι'αυτό το γέλιο το Ανέμελο..
xoxo
Αeleriana :)

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

7 (θανάσιμα;;;) αμαρτήματα....

Όταν τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα είναι η ιστορία της ζωής σου,για πόσο αλήθεια μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις σε θρύλους....;

1. Superbia aka Αλαζονεία,εγωϊσμός
Χμμ πόσο ''κακό'' μπορεί να είναι πραγματικά το να πιστεύεις στον εαυτό σου...;Ποτέ δεν θεώρησα αρνητικό πάνω μου την περηφάνια για το ''εγώ'' μου,ποτέ!Η πιο μακροχρόνια συμβίωση του καθένα μας είναι με τον εαυτό του κι αν δεν θαυμάζεις αυτόν που συμβιώνεις πόσο ευτυχισμένος είσαι άραγε..;

και συνεχίζουμεμε σειρά ''εγγύτητας''σε μενα αμαρτία number 2.!
2.Acedia aka Procrastination
Αυτό το συναίσθημα που νοιώθεις όταν έχεις τελειώσει όλες σου τις υποχρεώσεις κι απλά απολαμβάνεις το υπόλοιπο της ημέρας σου πρέπει να ναι υπέροχο!!Ε;
Κρίμα που δεν το 'χω βιώσει ποτέ ...!


3.Luxuria aka Lust
Λαγνεία.....μια αμαρτία που δεν θα βαρεθώ ποτέ!
Άλλωστε ο Jean Beaudrillard είπε "Η αποπλάνηση είναι πάντα πιο μοναδική κι ακόμα πιό συγκινητική καμιά φορά κι από το ίδιο το σεξ . Γι' αυτό αξίζει την υψηλότερη τιμή." Eγώ πώς μπορώ να τον αμφισβητήσω...;;





4.Gula aka Λαιμαργία...
Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν απολαμβάνουν το φαγητό,απλά δεν μπορώ.Έχουν σίγουρα τραυματικά παιδικά χρόνια δεν εξηγείται αλλιώς.Κάθε ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου είναι σημαδεμένη μ'ένα γλυκό.Απ΄τα τσουρέκια που έκανε η μαμά με τις γειτόνισσες,τον σιμιγδαλένιο καθιερωμένο χαλβά στα γενέθλια του παππού μου μέχρι τις δικές μου μεταμεσονύκτιες σοκολατένιες εμπνεύσεις..Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να με κατευνάσει τόσο αποτελεσματικά όσο η μυρωδιά απ'τα φρεσκοψημένα κουλουράκια κανέλας φτιαγμένα απ'τα χεράκια της μαμάς μου με τη συνταγή της προγιαγιάς φερμένη απ τις ''χαμένες πατρίδες'' Familyception... :)
5.6.7 Avaritia,Ira,Invidia aka Απληστία,Οργή,Ζήλια
Ευτυχώς για μένα δεν μου επιτρέπω τις 3 τελευταίες αμαρτίες πολύ συχνά..κυρίως επειδή ουσιαστικά αναιρούν την Αλαζονεία ..ένας αλαζόνας και εγωϊστής άνθρωπος δεν γίνεται να εξαρτάται από κάτι τόσο ευτελές όσο τα χρήματα και ΔΕΝ γίνεται να δώσει αξία σε οποιονδήποτε με τη ζήλια ή την οργή του.
Αρχικά αμφισβήτησα τον χαρακτηρισμό ''θανάσιμες''τελικά αμφισβητώ και την ''αμαρτία'' άλλωστε πόσο ελεύθερος μπορείς να είσαι όταν καταπιέζεις τον εαυτό σου γιατί φοβάσαι βλακωδέστατα μια τιμωρία εξ'ουρανού..;
You can blame Arrogance or Lucifer itself αλλά εγώ ποτέ μου δεν φοβήθηκα ν'αμαρτήσω..
xoxo
Aeleriana :)